شیوع زایمان سزارین و عوامل مرتبط با آن در زنان چندزا در استان تهران

هدف: طی چند دهه گذشته، میزان زایمان سزارین به طور قابل‌ملاحظه‌ای در سراسر جهان به ویژه در آمریکای لاتین، منطقه کارائیب و ایران افزایش یافته است. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان زایمان سزارین و بررسی برخی عوامل مرتبط با آن در زنان چندزا در زایشگاه‌های استان تهران انجام شد. مواد و روش‌ها: این مطالعه مقطعی بر روی 2189 زن چندزا با زایمان تک‌قلویی مراجعه‌کننده به زایشگاه‌های استان تهران طی 15 تا 30 تیر 1394 انجام شد. داده‌ها با استفاده از چک‌لیست محقق‌ساخته و از طریق مصاحبه با مادران و بررسی پرونده آنان در اتاق زایمان جمع‌آوری شد. به‌منظور بررسی عوامل مرتبط با زایمان سزارین از مدل رگرسیون لجستیک تک‌متغیری و چندمتغیری استفاده گردید. یافته‌ها: میزان زایمان سزارین در این مطالعه برابر با 8/71 درصد بود. یافته‌های تحلیل تک‌متغیری نشان داد که سن بالای مادر، تحصیلات دانشگاهی پدر و مادر، اشتغال مادر، وضعیت اقتصادی بالا، نمایه توده بدنی بالای مادر، وزن و قد کم نوزاد، دور سر بالای نوزاد، پاریتی، سابقه سقط و استفاده از روش‌های کمک باروری با زایمان سزارین ارتباط دارد (05/0>p). در تحلیل چندمتغیری، سن مادر، تحصیلات مادر، وضعیت اقتصادی، نمایه توده بدنی مادر، وزن نوزاد، دور سر نوزاد و پاریتی بر زایمان سزارین اثر معنی‌داری داشتند (05/0>p). نتیجه‌گیری: میزان زایمان سزارین در تهران به طور قابل ملاحظه‌ای بالا است، نیاز مبرم به اجرای استراتژی‌های کلان (از قبیل آموزش و ارایه مداخلات روان‌شناختی برای تغییر نگرش زنان نسبت به زایمان سزارین و بالابردن دانش آنان و بهبود کیفیت خدمات زایمان طبیعی) به منظور کاهش میزان زایمان سزارین وجود دارد. هم‌چنین، عواملی مانند سن و تحصیلات مادر، وضعیت اقتصادی، نمایه توده بدنی، پاریتی، وزن نوزاد و دور سر نوزاد در افزایش زایمان سزارین نقش دارند.